Chcesz poczuć się jak prawdziwy twórca? Tworzyć własnoręcznie ciekawe prace? Jeśli tak,
to nic prostszego. Zapraszamy do korzystania z zamieszczanych w zakładce propozycji.
I pamiętajcie – tworzyć każdy może lepiej, drugi gorzej, więc do dzieła! Zdjęcia wykonanych
prac, możecie przesyłać na adres m.roztockasp80@gmail.com
__________________________________________________________________________________________________
POJEMNIK NA OŁÓWKI
Potrzebne materiały i przybory:
-2 rolki po papierze toaletowym
– tektura z opakowań lub kartka z bloku technicznego
– papier kolorowy
– klej
– linijka
– nożyczki
– ołówek
Sposób wykonania
Z tektury wytnij prostokąt o wymiarach 10 cm x 15 cm i obklej go papierem według własnego pomysłu. Jedną z rolek na wysokości 6 centymetrów rozetnij na dwie
części. Z papieru kolorowego wybierz dwa kolory, które ci się podobają.
Poproś osobę dorosłą, aby pomogła Ci wyciąć dwa prostokąty.
Jeden o wymiarach 13cm x 17 cm, a drugi o wymiarach 10cm x 17cm.
Następnie na powstałym prostokącie o wymiarach 13 cm x 17cm, na boku o wysokości 13 cm odmierz do góry odmierz 2 cm, i na dolnej odmierz też 3cm, narysuj linię.
W miejscu gdzie powstał pasek o szerokości 3cm. Zrób rząd nacięć o szerokości 1cm.
Przygotowany w ten sposób papier środkową jego część posmaruj klejem.
Teraz przyłóż rolkę po papierze i postaraj się dokładnie przykleić do niej papier.
Górną część papieru zagnij do środka i przyklej,
dolną delikatnie zagnij do środka, posmaruj je klejem i przyklej do kolorowej podstawy .
Postaraj się tak przykleić, aby wszystkie paseczki były przyklejone w środku rolki możesz sobie pomóc ołówkiem.
Takie czynności zrób z drugą rolką
__________________________________________________________________________________________________
CZY DWOJE OCZU WIDZI TAK SAMO JAK JEDNO?
– kartka papieru
– ołówek
– długopis z nasadką (pióro z zakrętką)
Co masz zrobić?
- Narysuj na kartce kropkę
- Odsuń kartkę od oczu
- Zamknij jedno oko i postaraj się dotknąć kropki ostrzem ołówka
Co się dzieje?
Przy pierwszej próbie ostrze ołówka dotyka kartki daleko od kropki.
- Trzymaj pod nosem w jednej ręce długopis, a w drugiej nasadkę. Zamknij jedno oko i nałóż nasadkę na długopis.
Co się dzieje?
Przy pierwszej próbie nasadka nie spotyka się z długopisem.
Dlaczego?
Nasze oczy przekazują do mózgu dwa trochę różniące się obrazy tego samego przedmiotu, ponieważ patrzą na niego pod różnymi kątami. Mózg analizuje te obrazy, dokonuje ich syntezy i tworzy jeden obraz trójwymiarowy. Dzięki widzeniu stereoskopowemu mózg może ustalić, jak daleko znajduje się przedmiot. Kiedy jedno oko jest zamknięte, znacznie trudniej jest ocenić odległość i skoordynować ruchy, żeby dotknąć znaku na kartce lub nałożyć nasadkę na długopis.
__________________________________________________________________________________________________
KOLOROWY KOSMOS
Będą Ci potrzebne:
– akwarele
– gruby, miękki pędzel
– kubek z wodą
– kredki woskowe (świecowe)
– blok techniczny
.
Narysuj kredkami woskowymi różne gwiazdki, komety, planety.
.
Gdy skończysz rysować, zamaluj cała kartkę (rysunek też) farbą akwarelową w ciemnych kolorach np. granatowym i fioletowym.
Czekamy na zdjęcia pracy wykonanej przez Was, prześlijcie je na e-mail:
m.roztockasp80@gmail.com z dopiskiem „Kolorowy kosmos”, zostaną one
zamieszczone pod tym zadaniem. Powodzenia!
__________________________________________________________________________________________________
DOŚWIADCZENIE PRZYRODNICZE
„TAŃCZĄCE RODZYNKI”
Potrzebna pomoc osoby dorosłej przy czytaniu tekstu i wyjaśnianiu nowych słów.
Przygotuj:
· 1 szklankę
· 10-15 suchych rodzynek
· jasny, przezroczysty napój mocno gazowany (woda mineralna, Sprite , 7UP)
Po wykonaniu doświadczenia, spróbuj odpowiedzieć na pytania dotyczące obserwacji.
Koniecznie przeczytaj komentarz!
Eksperyment ma kilka etapów, postępuj zgodnie z nimi.
Napój wlej do szklanki i od razu wrzuć do niego rodzynki.
Obserwacja:
Teraz obserwuj przez kilka minut, co się dzieje z rodzynkami.
Wszystkie przedmioty są przyciągane w stronę Ziemi siłą grawitacji. Dlatego spadają na
Ziemię, gdy je upuścimy. Gdy jednak przedmiot wpadnie do płynu, zaczyna go do góry
wypychać dodatkowa siła wyporu. Jeśli siła grawitacji jest większa od siły wyporu, to
przedmiot opada na dno. Jeśli siła wyporu jest większa od siły grawitacji, to przedmiot
wypływa na powierzchnię.
Na początku eksperymentu rodzynki opadają na dno, ponieważ siła grawitacji w dół jest
większa od siły wyporu w górę. W każdym napoju gazowanym rozpuszczony jest gaz
nazywany dwutlenkiem węgla. To właśnie ten gaz syczy, gdy otwieramy napój
gazowany.
Rodzynki leżące na dnie powoli otaczane są przez bąbelki dwutlenku węgla. Po krótkiej
chwili „bąbelkowe rodzynki” odrywają się od dna, jakby były unoszone przez baloniki.
Unoszą się ku górze, ponieważ siła wyporu jest większa od siły grawitacji. Po dotarciu
do powierzchni napoju, rodzynki tracą bąbelki dwutlenku węgla, które wydostają się do
powietrza. Rodzynki bez bąbelków ponownie opadają na dno szklanki.
Taniec powtarza się tak długo aż rodzynki nasiąkną napojem lub napój wygazuje się.
Czy rozumiesz?
Odkrywanie tajemnic przyrody może być wspaniałą zabawą i można się wiele nauczyć.
Czekamy na Wasze zdjęcia z wynikiem doświadczenia, prześlijcie je na e-mail:
m.roztockasp80@gmail.com z dopiskiem „Tańczące rodzynki”, zostaną one
zamieszczone pod tym zadaniem. Powodzenia!
__________________________________________________________________________________________________
GIMNASTYKA BUZI I JĘZYKA
Mamy dla Was nowe wyzwania. Zapraszamy do zabawy, której celem jest doskonalenie słuchu, dykcji i artykulacji.
1.Rytmizacja tekstów może być bardzo wesoła, gdy wykorzystamy do zabawy pudełka po butach, garnki, napełnione grochem pojemniczki plastikowe lub puszki po napojach.
Wystarczy wówczas rytmicznie wypowiadać tekst rymowanki potrząsając lub uderzając w „instrumenty perkusyjne”. Można też tupać i klaskać. Poniżej kilka tekstów:
Kotek i liski
|Ru-dy ko-te| i dwa lis-ki| pi-ją mle-ko| z jed-nej mis -ki.
|Skąd te li -ski?| Przy-błą-ka-ne,| gdzieś zgu-bi-ły|swo-ją ma-mę.|
Chatka Baby Jagi
|Na ko-gu-ciej| nóż – ce |sto – i chat – ka | ma ła,|
| bel -ki ma z pier| ni -ka,|gwoź -dzie ma z mig- |da -ła|
Jawor, jawor
|Ja – wor| ja – wor| ja-wo-ro-wi|
|lu – dzie, | co wy tu ro- |bi-cie?
|Bu -du-je-my| mo – sty| dla pa – na sta-| ros-ty.|
|Wszy-stkie pan-ny|prze-pu-szcza-mu,|tyl-ko je -dną|zo-sta-wia-my
2. „Echo”. Osoba dorosła wykonuje serię klaśnięć i tupnięć złożonej początkowo z trzech lub czterech uderzeń o różnej szybkości i głośności. Zadaniem dziecka jest powtórzenie sekwencji. Zabawę można rozbudować o przygotowane wcześniej „instrumenty perkusyjne”, jak w zabawie powyższej.
3. Śmieszne minki przed lusterkiem:
– Zlizywanie miodu, dżemu lub Nutelli z talerzyka albo kromeczki chleba
– Oblizywanie warg ruchem okrężnym, trzy razy w prawo i trzy razy w lewo
– Klaskanie językiem (naśladowanie odgłosu końskich kopyt)
– Wypychanie językiem policzków
– Kierowanie języka do kącików ust, brody, nos
– Zaciskanie warg
– Układanie warg w ryjek
– Nadymanie policzków
– Parskanie , prychanie konia
4. „Wierszyki łamiące języki” autorstwa Małgorzaty Strzałkowskiej można wykorzystać,
jako wzorce prawidłowej wymowy do czytania na głos i do uczenia się na pamięć choćby
fragmentów.
Szczeniak
W gąszczu szczawiu we Wrzeszczu
klaszczą kleszcze na deszczu,
szczeka szczeniak w Szczuczynie,
szepce szczygieł w szczelinie,
piszczy pszczoła pod Pszczyną,
świszczy świerszcz pod leszczyną,
a trzy pliszki i liszka
taszczą płaszcze w Szypliszkach.
5. Do zabawy będą potrzebne: świeca, zapałki, rurki o różnym przekroju, kubek z wodą
miska z wodą, wata, kilka ziarenek grochu, skrawki papieru.
– Dmuchanie na płomień świecy z odległości 30-40 cm
– Dmuchanie do rurki zanurzonej w wodzie – bulgotanie
– Dmuchanie na pływające w misce z wodą papierowe statki
– Dmuchanie w balonik
– Przenoszenie rurką drobnych elementów ( groch, skrawki papieru, wata ) z pojemnika
do pojemnika. Przed przystąpieniem do tej zabawy osoba dorosła musi sprawdzić czy
średnica rurki jest mniejsza od średnicy groch, aby nie doszło do zadławienia !
Należy pamiętać również o tym, że wdech wykonujemy nosem, a wydech ustami.
Udanej zabawy!
__________________________________________________________________________________________________
ZABAWY Z PLASTELINĄ: SOWA
Plastelina jest masą, która staje się bardzo plastyczna w temperaturze zbliżonej do temperatury ciała człowieka, natomiast w temperaturze pokojowej traci plastyczność, jednak nie twardnieje. Jej zaletą jest możliwość wielokrotnego użycia, nietoksyczność i odporność na zabrudzenie. Wymaga jednak lekkiego ogrzania w dłoniach przed użyciem.
Co daje zabawa plasteliną? Przede wszystkim ugniatanie i rozrywanie jest świetną zabawą, która „włącza do użytku” dwie rączki. Dzięki temu wspierana jest współpraca obu półkul. Zabawa plasteliną wspiera także precyzję, cierpliwość i koncentrację, w zależności od zadania ćwiczy także wyobraźnię i kreatywność.
Zachęcamy do pogimnastykowania paluszków.
Potrzebna będzie:
plastelina biała, czarna, żółta, pomarańczowa, niebieska i brązowa.
Sposób wykonania:
- Z pomarańczowej plasteliny uformuj sylwetkę sowy w kształcie zbliżonym do jajka.
- Duże oczy wykonaj z białej i niebieskiej plasteliny. Na koniec przyklej małe źrenice z czarnej plasteliny.
- Z żółtej plasteliny ulep dziób w kształcie trójkąta i przyklej go poniżej oczu.
- Skrzydełka wykonaj z pomarańczowej plasteliny, formując 2 płaskie owalne kształty.
- Na łapki uformuj z brązowej plasteliny 2 owalne płaskie kształty. Łapki doklej do tułowia.
- Uszy wykonaj z pomarańczowej plasteliny, formując 2 niewielkie trójkąty.
Miłej zabawy.
Jeżeli będziecie chcieli i mogli to prześlijcie nam zdjęcia waszych prac na e-mail: m.roztockasp80@gmail.com z dopiskiem „Zabawy z plasteliną- Sowa”, a zostaną zamieszczone pod tym zadaniem.
__________________________________________________________________________________________________
ORIGAMI – SZTUKA SKŁADANIA PAPIERU
Trochę historii…
Origami to sztuka składania papieru, której historia liczy ponad tysiąc trzysta lat! Pochodzi ona z Chin, a rozwinęła się w Japonii i tam zdobyła największą popularność. W klasycznym origami punktem wyjścia jest kwadratowa kartka papieru, której nie wolno ciąć, kleić i dodatkowo ozdabiać i z której poprzez zginanie tworzone są przestrzenne figury.
Wszystko, co jest związane z tą sztuką, jest nie tylko doskonałą rozrywką, dającą mnóstwo satysfakcji, ale też ogromnym wyzwaniem, wymagającym sporych pokładów cierpliwości i precyzji.
”Papierowy świat zwierząt”
Tym razem proponujemy wykonanie Wam PAPIEROWEGO PIESKA
Potrzebne materiały:
- białe i kolorowe kartki papieru ksero lub papier kolorowy
- nożyczki
- klej
- pisaki lub kredki
Zaczynamy od podstaw:
Jak zrobić kwadrat z prostokątnej kartki ?
Wykorzystujemy podstawowe złożenie po przekątnej – rysunek 1.
Następnie dolny lewy róg zaginamy do góry jak na rysunku C.
Głowa psa: https://www.youtube.com/watch?v=2a6iR3KMGSs
Życzymy miłej zabawy oraz własnych pomysłów na to jak ma wyglądać pyszczek psa, kota czy liska, a może innego zwierzaka.
Jeżeli będziecie chcieli i mogli to prześlijcie nam zdjęcia waszych prac na e-mail: m.roztockasp80@gmail.com z dopiskiem „Zwierzęca galeria”, a my zamieścimy je na stronie pod tym zadaniem.
Powodzenia!
___________________________________________________________________________________________________
NIE MA ZIMY BEZ BAŁWANA!
Dawniej luty uchodził za jeden z najzimniejszych miesięcy w roku. Mróz mocno trzymał,
a śniegu było pod dostatkiem często aż do pierwszych tygodni marca. Dziś zimy bywają kapryśne:
w jeden dzień poprószy białym puchem, w następny pada deszcz. Dlatego dzieci coraz rzadziej mogą korzystać z radosnych zabaw na śniegu, takich jak na przykład bitwa na śnieżki, czy lepienie bałwana. A przecież bałwan to jeden z symboli zimy!
Zatem dziś proponujemy Wam dwa wyzwania.
Pierwsze: gdy tylko aura za oknem będzie sprzyjająca i napada wystarczająca ilość śniegu to koniecznie ulepcie bałwana.
Drugie wyzwanie: zróbcie bałwanka, któremu niestraszna będzie kapryśna zima ani dodatnie temperatury. Proponujemy wykonanie bałwanka ze skarpetek.
BAŁWANEK ZE SKARPETEK
- białą skarpetkę
- kolorową skarpetkę
- szklankę ryżu
- 2 gumki recepturki
- cekiny lub guziczki
- szpilki
- czarny i czerwony marker
- nożyczki
Wykonanie:
1. Białą skarpetkę przecinamy mniej więcej w miejscu, gdzie zaczyna się pięta.
2. Napełniamy skarpetę ryżem, tak aby zostało trochę wolnego materiału na górze na zawiązanie bałwanka.
3. Po wypełnieniu skarpetki związujemy jej górną część za pomocą gumki recepturki.
4. Z tak powstałego woreczka formujemy kształt bałwanka w postaci mniejszej i większej kuli, które oddzielamy od siebie za pomocą drugiej gumki recepturki. Jeśli na szczycie bałwanka jest za duży nadmiar materiału, można go nieco skrócić.
5. Z drugiej skarpetki odcinamy część na czapkę i część na szalik.
6. Część skarpetki od strony palców układamy na głowie bałwanka zakrywając supełek z gumką.
Z części ze ściągaczem robimy szaliczek zakładając go w miejscu drugiej gumki recepturki.
7. Bałwanek jest prawie gotowy. Teraz wystarczy czarnym markerem narysować oczy i usta, a czerwonym nos.
8. Za pomocą szpilek przyczepiamy guziczki z kolorowych cekinów. Można przymocować także prawdziwe guziki lub jeśli ktoś nie chce używać szpilek, to po prostu narysować je podobnie jak zrobiliśmy to rysując oczy, usta i nos.
Żeby naszemu bałwankowi nie było smutno, możemy zrobić dla niego przyjaciela, albo nawet całą rodzinkę!Życzymy powodzenia i wesołej zabawy.
___________________________________________________________________________________________________
SŁODKIE KWIATY DLA BABCI I DZIADZIA
Jak zapewne pamiętacie 21 stycznia obchodzimy Dzień Babci, a 22 stycznia Dzień Dziadka.
Czy wiecie, że w Polsce pierwszy raz pomysł utworzenia święta Babci pojawił się w 1964 roku w popularnym wówczas czasopiśmie „Kobieta i Życie”? Kilka lat później powstała również tradycja obchodzenia Dnia Dziadka. W innych krajach na świecie Babcie i Dziadziowie też mają swoje święta, ale są one obchodzone w innych niż w Polsce terminach. (Wikipedia)
Na pewno zastanawiacie się, co przygotować dla nich z tej okazji. Dziś podpowiemy Wam, jak wykonać w bardzo prosty sposób słodkie kwiaty, którymi można ozdobić kartkę z życzeniami dla Babci i Dziadzia.
Należy przygotować:
kolorowy papier, nożyczki, klej, pralinki.
Wykonanie:
– Z papieru wytnij pięciopłatkowe kwiaty w dwóch rozmiarach oraz listki.
– Na kartkę naklej kwiaty – na spód większy, na wierzch mniejszy.
– Między płatki kwiatu wklej zielone listki.
– Na środku mniejszego kwiatu przyklej pralinkę.
___________________________________________________________________________________________________